Nα μην ξεχάσω να σβήσω το θερμοσίφωνα
March 27, 2008 at 2:21 pm | Posted in Analyze this | 12 CommentsTags: Θερμοσίφωνας
Γιατί θα λείπω για μια εβδομάδα, θα κάνω τουρ στην Ευρώπη, θα πάω να δω πού γεννήθηκε η ιδέα του ευρώ και άλλες διάφορες ιδεές που έχουν παίξει τόσο σημαντικό ρόλο στην μοντέρνα ιστορία αυτού του πονεμένου τόπου (ποιανού;).
Από το Σάββατο θα απέχω από τον κυβερνοχώρο και το ξέρω οτι δε θα είναι εύκολο. Έχω διαβάσει μελέτες και ξέρω τι να περιμένω ειδικά τις πρώτες μέρες αποχής από το πληκτρολόγιο. Ήδη δεν κοιμάμαι πολύ καλά αλλά είναι μια δοκιμασία που πρέπει να την περάσουν όλοι οι άνθρωποι κάποια στιγμή. Ας είναι η σειρά μου τώρα. Θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους και τις φίλες μου μου έχουν στείλει γράμματα συμπαράστασης.
Είναι ωραίο πράγμα τελικά ( δεν μπορώ να πω οτι είχα μεγάλες αμφιβολίες) να δουλεύεις από το σπίτι. Εκτός πια και αν οι συνεργάτες σου στο γραφείο είναι τόσο γαμώ τα παιδιά που κοιμάσαι νωρίς τα βράδυα γιατί δεν μπορείς να περιμένεις να ξυπνήσεις να πας στη δουλειά. Να σήμερα μου ήρθε ενας κατάλογος ντελίβερι ‘ Ο Βασιλιάς της Πίτσας… για βασιλικά γεύματα!’. Μόλις έφαγα αλλά με τέτοιο μάρκετινγκ δεν ξέρω κανένα που δε θα έπαιρνε 2 πίτσες προσφορά μόνο 13,80. Και πεϊνιρλί και κρέπες. Σκάνδαλο δηλαδή. Και μιας που θα έρχεται του παραγγέλνεις και 2 πακέτα τσιγάρα. Ο βασιλιάς της πολυκατοικίας.
‘Ασε που από το σπίτι μπορείς να χαζέψεις στο ίντερνετ χωρίς τύψεις. Αν υπήρχε επάγγλεμα ‘internet surfer’ θα κάνανε ουρές να με προσλάβουν γιατί ας μη γελιόμαστε, δεν είναι εύκολο να μπορείς να περάσεις 8 ώρες σερφάροντας χωρίς να μπορείς να δεις βίντεο και χωρίς ήχο.
Στην Αγγλία που λέτε οι Εγγλέζοι ανοίξανε δεύτερο σταθμό για το Eurostar και εμείς ακόμα δεν έχουμε ποδηλατόδρομο. Σα να έχουν όλοι ipod και εμείς ακόμα κασετόφωνο. Και μόλις τελειώνει το κομμάτι να πρέπει να περιμένεις να γυρίσει η κασέτα πίσω. Σκέφτομαι αυτή την εικόνα και δε βρίσκω τίποτα το γραφικό εκτός από το ότι είχα ένα κίτρινο παρακαλώ walkman και μια κασέτα με το Final Countdown των Europe, μεγάλες εποχές, με το Γκάλη το Γιαννάκη το Φασούλα (το δήμαρχο Πειραιά δηλαδή) και τ’άλλα παιδιά. Και ποιά η διαφορά walkman και discman? Είναι σα να σου λένε οτι αρχικά είχαμε το walkman, που λειτουργούσε με κασέτες. Μπορείς να ακούς μουσική και να περπατάς. Και μετά ήρθε το discman και πάνε οι κασέτες ήρθαν τα cd. Αλλά μπορείς ακόμα να περπατάς και να ακούς μουσική. Εμένα με μπέρδευε η σύνδεση κασέτα-περπάτημα-cd- πάλι περπάτημα. Και ευτυχώς φτάσαμε στην εποχή του mp3 που είναι οικολογικό και μινιμαλιστικό. Μένει να περάσουμε στο βήμα των μικροτσιπ που θα διαβάζει τι θες να ακούσεις πριν το ξέρεις κι εσύ ο ίδιος.
Πρόοδος δηλαδή.
Σάββατο βράδυ
March 15, 2008 at 10:33 pm | Posted in Analyze that | 28 CommentsΣάββατο βράδυ και είμαι μέσα.
Κάτι έχω πάθει τις τελευταίες μέρες και δεν μπορώ να λειτουργήσω κατά τη διάρκεια της ημέρας, δεν κάνω πλάκα. ‘Ο,τι ώρα και να ξυπνήσω, έχω δεν έχω χορτάσει ύπνο, το ίδιο βιολί. Εννοείται οτι τα ρίχνω στον ήλιο και στην έλλειψη που είχα τόσα χρόνια. Μη φανταστείτε οτι κάνω ηλιοθεραπεία, κανά εικοσάλεπτο βγαίνω στο μπαλκόνι όταν διαβάζω μυθιστόρημα για να μην φωσφορίζω ΚΑΙ φέτος στην παραλία, αλλά και για να μην είμαι αρρωστημένα άσπρη λες και είμαι γόνος γαλαζοαίματης οικογένειας.
Εχτές που λέτε είχα βγει για μια μπύρα να συνέλθω από το σοκ του (πεντάωρου ίσως και τριήμερου) έργου Κους κους με ψάρι ή κάτι τέτοιο. Εκεί που δεν κοιτούσα κανένα άλλο γύρω μου, δεν είναι να πεις οτι ψαχνόμουνα κιόλας, αλλά αν είναι να σου τύχει θα σου τύχει, έρχεται τύπος πε ρί ε ρ γ ο ς κάπως, σα να μην έδενε με το περιβάλλον με το μπoυκάλι μπύρας να το κρατάει σφιχτά στο ύψος της κοιλιάς και μου λέει: ‘Φοράω φακούς επαφής (καλά διαβάσατε) και μου έχει πει ο γιατρός να μην τους φοράω πολλές ώρες, γύρω στις 6-7 γιατί με ενοχλούν και κοιτάω γυαλιά γενικά, τα δικά σου είναι πολύ ωραία’.
Λίγο η φασαρία, λίγο που τα έλεγε από το εγχειρησμένο αυτί, λέω δεν άκουσα καλά. Με τα πολλά το επαναλαμβάνει 3 φορές. Ευχαριστώ του λέω αλλά τον έβλεπα ήθελε κι άλλο. Τι να σου πω ρε μεγάλε; Οτι ναι όντως, δεν κάνει να φοράς τους φακούς πολλές ώρες, από πού πήρα τα γυαλιά, μήπως τα θέλεις να τα δοκιμάσεις, πες μου τι θέλεις να σου πω!
Φεύγω λοιπόν. Μετά από λίγο τον βλέπω και μιλάει σε μια άλλη κοπέλα και της δείχνει τα γυαλιά της, λέω να τα μας, σε ανωμαλάκο με βίτσιο τα κοκάλινα γυαλιά πέσαμε.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι οτι εσείς τα αγόρια είσαστε πολύ τυχερά σε διάφορα είδη κοινωνικών εκδηλώσεων. Φανταστείτε κάθε φορά στα μπαρ να ερχόταν κάποια τελειωμένη τύπισσα και να σας έκανε γκρικ καμάκι με κάθε είδους ατάκες, ή να περνάτε από οποιοδήποτε σημείο της πόλης που γίνονται έργα (σχεδόν παντού δηλαδή) και να ακούτε σχόλια του στυλ: πω πω τι αγόραρος είναι αυτός, πού πας μωρό κτλ . Γιατί ας μην κοιροϊδευόμαστε, λίγες είναι οι φορές που θα έρθει κάποιος νορμάλ ή ωραίος για πέσιμο. Και θα είναι λίγο πριν φύγουμε από το μπαρ, κάνοντας τις πιθανότητες για ανταλλαγή τηλεφώνων μηδαμινές. Σε αυτό το βαθυστόχαστο συμπέρασμα ήθελα να καταλήξω λοιπόν.
Και κάτι τελευταίο, ποιός είναι αυτός ο David Santos και γιατί θέλω να μου αφήσει σχόλιο στο μπλογκ;
Ο χαρταετός
March 14, 2008 at 10:20 am | Posted in Analyze that | 5 CommentsΈκτακτο δελτίο: δεν του σηκώθηκε ο χαρταετός. Τα νέα αυτά έχουν συγκλονίσει το πανελλήνιο αλλά και ομογενείς ανά την υφήλιο. Παγκόσμια κατακραυγή για την κατάντια του λαού που έδωσε τα φώτα της Δημοκρατίας στον κόσμο ενώ μέχρι και η Διεθνής Αμνηστία σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Ποιοί είναι οι αληθινοί λόγοι που δεν σηκώθηκε ο χαρταετός την Καθαρή Δευτέρα; Η ανικανότητα του δημάρχου; Η λάθος επιλογή συνεργατών; Το μόνο σίγουρο για το οποίο συμφωνούν άπαντες ανεξαρτήτως ασφαλιστικού ταμείου είναι οτι για την κακή φορά του ανέμου φταίει η κυβέρνηση. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Τελευταία φορά που δεν σηκώθηκε ο χαρταετός ήταν πριν μας πάρουνε την Πόλη.
Αυτά ήταν τα νέα της Δευτέρας, τη ίδια εβδομάδα που τα σκουπίδια στους δρόμους σχηματίζουν βουνά, που το ρεύμα κόβεται κάθε λίγο και λιγάκι, που ο κόσμος κάνει 2 ώρες να φτάσει στη δουλειά του γιατί δε δουλεύει το μετρό, κάνουν απεργία μέχρι και οι ντελιβεράδες. Όλα καλά δηλαδή.
Ανακυκλώνονται τα τσίσα μαμά;
March 10, 2008 at 9:17 pm | Posted in Analyze this | 11 CommentsTags: Ανακύκλωση
Koιτάξτε παιδιά, σε αντίθεση με αυτό που πολλοί νομίζουν, δεν είμαι μηχανή αλλά άνθρωπος. Έτσι έχω και εγώ μερικές τόσες δα ευαισθησίες. Όπως για παράδειγμα τα θέματα πρασινωπού ενδιαφέροντος και δεν αναφέρομαι στον Παναθηναϊκό ή το ΠΑΣΟΚ ή στα τσιγάρα μέντα αλλά στα δεντράκια και όλα τα λοιπά.
Έτσι λοιπόν θεωρώ καθήκον μου ως καλός πολίτης να ενημερώσω τους αναγνώστες συμπολίτες αυτής της γης για τις βασικές αρχές ανακύκλωσης. Είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω μέχρι να λήξει η αναβολή μου το 2010.
Αρχίζουμε λοιπόν με το τι μπορούμε να ανακυκλώσουμε, δίνοντας έτσι ιδιαίτερη έμφαση στο τι ΔΕΝ (Δ για Δημήτρης, Ε για Ελένη και Ν για Νίκος) μπορούμε να ανακυκλώσουμε. Δε θα το πάμε μακρυά το μαλλί ( φυτά, αποφάγια ,δέντρα και τσίσα), θα μιλήσουμε για τα απλά και καθημερινά.
Έχουμε και λέμε.
Εφημερίδα, περιοδικό- ναι.
Μπέιμπι λίνο μωρού (χρησιμοποιημένο ή οχι, και κατά προτίμηση ανοιχτό να το δει όλη η γειτονιά)- όχι
Πλαστικό μπουκαλάκι νερού, οποιοδήποτε μεγέθους- ναι.
Λεκάνες, μπιντέδες, καπάκια τουαλέτας και νεροχύτες- όχι.
Κουτάκια αλουμινίου (Amstel, Heineken, Coca Cola ακόμα και μπύρα Phoenix που την έχει φτηνά ο Ξυνός)- Ναι
Κομμάτια τοίχου- όχι
Πακέτο τσιγάρα έχοντας βγάλει το πλαστικό – ναι (από χαρτόνι είναι κι αυτό Μάκη)
Καλοριφέρ- όχι
Πλαστικό μπουκάλι αναψυκτικού οποιασδήποτε μάρκας- ναι
Πόρτες ,παράθυρα- όχι
Το μέσα χαρτονάκι από το χαρτί υγείας- ναι
Πατερίτσες- όχι
Συσκευασίες δημητριακών, πουρέ και κρέμα γιώτης- ναι
Σακούλες με άλλα σκουπίδια του σπιτιού και ειδικά αυτά του μπάνιου τη μέρα που βαριόσασταν να τα πετάξετε στον κανονικό κάδο- όχι
Γυάλινα μπουκάλια μεγάλης γκάμας χρωμάτων και σχημάτων- ναι
Παιδικά παιχνίδια, στυλό, ξύστρες, γόμες, τραμπολίνα, πιάνα, σκουριασμένα εργαλεία, σκατούλες κατοικίδιου- όχι
Αυτά για αρχή, αν κάποιος έχει παραπάνω απορίες ας επικοινωνήσει με τον μυώδη γραμματέα μου, σωσία του Sawyer (ανάβω), και το πιο πιθανό θα απαντήσει γιατί οι ώρες που μου κάνει μασάζ έχουν μειωθεί, κοιμάμαι καλά τελευταία και δουλεύω λιγότερο.
Πριν τελειώσω θα ήθελα να απαντήσω σε μερικά καυτά ερωτήματα της γενιάς μας όσο πιο επιστημονικά και παράλληλα απλοϊκά γίνεται.
Ο λόγος που συμπιέζουμε τα αντικείμενα, ανακυκλώσιμα και μη (όχι τελειωμένα στυλό, επαναλαμβάνω) είναι για να καταλαμβάνουν λιγότερο χώρο είτε στους κάδους είτε στη χωματερή, ΧΥΤΑ ήθελα να πω.
Ο λόγος που ξεπλένουμε τα αυτονόητα από τα παραπάνω είναι για την πρόλειψη μόλυνσης όλου του κάδου με υπολείμματα τόνου ας πούμε. ΔΕΝ είναι ανάγκη οι δύσπιστοι να σπαταλήσουν παραπάνω νερό- αφήστε το στο νεροχύτη (ο οποίος θυμίζω, δεν ανακυκλώνεται) να ξεπλυθεί όταν θα κάνετε τα πιάτα. Άμα έχετε πλυντήριο πιάτων είναι πιθανό οτι θα πάτε στην κόλαση αν δεν το βάζετε στο economy cycle.
Τα παραπάνω είναι βασισμένα σε αληθινά γεγονότα. Έχουν γίνει αλλαγές σε μερικά ονόματα για την προστασία των καρέτα καρέτα. Είναι ύπουλος αυτός ο Μάκης.
Το αυτοκίνητο
March 6, 2008 at 11:28 am | Posted in Analyze this | 14 CommentsTags: αυτοκίνητο
Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τόσο πολύ τα αυτοκίνητα.
Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τόσο πολύ τα αυτοκίνητα.
Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τόσο πολύ τα αυτοκίνητα.
Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τόσο πολύ τα αυτοκίνητα.
Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τόσο πολύ τα αυτοκίνητα.
Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τόσο πολύ τα αυτοκίνητα.
Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τόσο πολύ τα αυτοκίνητα.
Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τόσο πολύ τα αυτοκίνητα.
Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τόσο πολύ τα αυτοκίνητα.
Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τόσο πολύ τα αυτοκίνητα.
Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τόσο πολύ τα αυτοκίνητα.
Σταματήστε να χρησιμοποιείτε τόσο πολύ τα αυτοκίνητα.
The hummingbird
March 1, 2008 at 3:36 pm | Posted in Analyze that | 13 CommentsΠριν από λίγες μέρες άκουσα μια ιστορία that goes a little something like this.
Mια φορά και έναν καιρό αρκετά ζώα ζούσαν σε ένα δάσος, όπως συνηθίζεται ακόμα και στις μέρες μας. Ένα από αυτά τα ζώα ήταν το hummingbird, η μετάφραση του οποίου στα ελληνικά δεν ξέρω ποιά είναι αλλά δεν έχει σημασία. Το πουλί αυτό είναι το πιο μικρό πουλί στο κόσμο, γύρω στα 5 εκατοστά και προτιμά να ζει προς τη Αμερικανική ήπειρο. Χαρακτηριστικό του είδους του είναι ο τρόπος με τον οποίο πετάει και το πόσο γρήγορα κουνάει τα φτερά του, μέχρι και 60 χτυπήματα το δευτερόλεπτο.
Μια μέρα λοιπόν, το δάσος έπιασε φωτιά.Τρομαγμένα τα ζώα δεν ήξεραν τι να κάνουν, κανένας δεν ερχόταν να τα βοηθήσει και άρχισαν να τρέχουν μακρυά από τη φωτιά. Μετά από ώρα συκγεντρώθηκαν όλα τα ζώα έξω από το δάσος και το κοιτούσαν που καιγόταν. Άλλα έκλαιγαν, άλλα ήταν τρομαγμένα, άλλα φώναζαν. Σύντομα, βλέπουν το hummingbird που πάει σε ένα ποτάμι που ήταν κοντά, γεμίζει το ράμφος του με νερό και πάει να το ρίξει στη φωτιά. Του φωνάζει το ελάφι και του λέει: Πού πας; Δεν πρόκειται να σβήσεις έτσι τη φωτιά. Είσαι πάρα πολύ μικρός, άσε που μπορεί να κάψεις τα φτερά σου.
Και το πουλί απαντάει
Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ…
Create a free website or blog at WordPress.com.
Entries and comments feeds.
colpocoquette 